Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczawie
| Kościół pomocniczy | |||||||||||||
 Drewniany kościół w Szczawie | |||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Województwo | |||||||||||||
| Miejscowość | |||||||||||||
| Wyznanie | |||||||||||||
| Kościół | |||||||||||||
| Parafia | |||||||||||||
| Wezwanie | |||||||||||||
| |||||||||||||
| |||||||||||||
Położenie na mapie gminy Kamienica  | |||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |||||||||||||
Położenie na mapie powiatu limanowskiego  | |||||||||||||
 49°36′06,64″N 20°17′52,87″E/49,601844 20,298019
| |||||||||||||
Kościół Najświętszego Serca Pana Jezusa w Szczawie – drewniana świątynia rzymskokatolicka w miejscowości Szczawa, będąca kościołem pomocniczym parafii Najświętszego Serca Pana Jezusa. W niewielkim budynku obok świątyni znajduje się muzeum poświęcone partyzantom Armii Krajowej (AK), którzy działali w okolicy w czasie II wojny światowej. Sam kościółek powszechnie nazywany jest „kościołem partyzanckim”[1].
Historia[edytuj | edytuj kod]
Budowę kościoła w Szczawie rozpoczęto w 1958 roku, po wydzieleniu wikarii parafialnej z macierzystej parafii pw. Przemienienia Pańskiego i Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Kamienicy. Zdecydowano się wznieść go na podstawie planów Aleksandra Podgórnego.
Poświęcenia kościoła dokonał 16 czerwca 1963 roku biskup Karol Pękala.
Architektura[edytuj | edytuj kod]
Jest to budowla współczesna, ale nawiązująca do tradycyjnych form budownictwa drewnianego w tym rejonie[2]. Budynek ma konstrukcję zrębową, z wielobocznie zamkniętym prezbiterium i jedną nawą. W jego przedniej części znajduje się czworoboczna wieża o konstrukcji słupowej[2], z nadwieszoną izbicą, przykryta blaszanym hełmem, stylizowanym na barokowy[3].
Nad głównym wejściem do kościoła umieszczona jest drewniana figura Serca Pana Jezusa, wyrzeźbiona przez Aleksandra Lisowskiego[3].
Wnętrze[edytuj | edytuj kod]
Wnętrze kościoła zostało wykonane z drewna modrzewiowego w 1969 roku. Na stropie nad prezbiterium znajduje się płaskorzeźba, przedstawiająca Trójcę Świętą[3].
Ołtarze[edytuj | edytuj kod]
- ołtarz główny
- w całości drewniany, w jego centralnej części umieszczono figurę Serce Jezusa. Po jej obu stronach znajdują się płaskorzeźby aniołów[3].
- ołtarze boczne
- ołtarz św. Józefa
- ołtarz partyzancki – znajdują się w nim elementy wyposażenia kaplicy partyzanckiej z okresu II wojny światowej. Centralną jego część zajmuje płaskorzeźba z wizerunkiem Matki Boskiej Ludźmierskiej, wzorowana na obrazie Zdzisława Pabisiaka Pani Podhala[3].
Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]
Wśród elementów wyposażenia warto zwrócić uwagę m.in. na:
- barokowe stacje drogi krzyżowej z XVIII wieku, autorstwa Wojciecha Poziemskiego[4][2];
- barwne witraże, zaprojektowane przez Teresę Stankiewicz[3];
- płaskorzeźby wyryte w miedzi, autorstwa Bolesława Antonika, przedstawiające Matkę Bożą Bolesną, zdobiące balustradę chóru[4];
- misternie zdobione Ambona, chrzcielnica (przeniesiona do nowego kościoła) oraz konfesjonały, wykonane przez Antoniego Krzaka[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Piotr Skoczek: Parafie Ziemi Limanowskiej. Proszówki: Prowincjonalna Oficyna Wydawnicza, 2009, s. 75–78. ISBN 978-83-88383-43-4.
- Magdalena Michniewska, Artur Michniewski, Magdalena Duda, Paweł Luboński: Kościoły drewniane Karpat – Polska i Słowacja:przewodnik. Białystok: Oficyna Wydawnicza Rewasz, 2006, s. 156–157. ISBN 83-89188-43-0.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Panorama wnętrza kościoła w Szczawie. panoramy.zbooy.pl. [dostęp 2011-02-26].